Filmy Krótkometrażowe: Blok VI. Oddajcie nam głos Short films: Block VI. Give Us Our Voice Back

reż. Sarra Abed (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Paulo Patrício (“Na imię jej…”); Petr Lom (“List do san zaw htwaya”); Moïse Togo (“$75 000”); Eliane Esther Bots (“Potok słów”) / 2020 – “To nigdy nie jest czas kobiet” (“Ain’t No Time For Women”); 2021 – “Na imię jej…” (“Your Name Is”); “List do san zaw htwaya” (“Letter To San Zaw Htway”); “$75 000” (“$75 000”); “Potok słów” (“In Flow of Words”) / Kanada (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Portugalia, Belgia (“Na imię jej…”); Niderlandy (“List do san zaw htwaya” ; “Potok słów”); Francja, Mali (“$75 000”) / 104min.
W wielu miejscach świata nadal regularnie łamane są prawa człowieka, dlatego tak ważną rolę odgrywają niezależni dokumentaliści, pokazujący niezmanipulowany obraz rzeczywistości. Ten blok jest prezentacją efektów ich niezłomnego dążenia do prawdy.

“To nigdy nie jest czas kobiet”
(“Ain’t No Time For Women”)
reż. Sarra Abed / 2020 / Kanada / 19min.
Zdjęcia: Catherine Lefebvre
produkcja: Isabelle Grignon-Francke / Club Vidéo
wybrane festiwale i nagrody: 2021 – HOT DOCS Toronto

Czy w Tunezji w końcu nadejdzie czas kobiet?
Salon fryzjerski Saïda w Tunisie nie jest zwykłym miejscem. Dla kobiet, które zgromadziły się tam w przededniu wyborów prezydenckich w 2019 roku, to bezpieczna przestrzeń, żeby porozmawiać o swoim życiu, sytuacji w kraju i nadziei na równość płciową.
Niestety, demokratyczne przemiany polityczne nie przekładają się tak szybko na realną zmianę mentalności społecznej. Czy w Tunezji w końcu nadejdzie czas kobiet? Ile czasu to zajmie? W wypełnionym klientkami i duchem kobiecej solidarności salonie padają bardzo ważne pytania na temat rzeczywistości, w której żyją.

 

“Na imię jej…”
(“Your name is”)
reż. Paulo Patrício / 2021 / Portugalia, Belgia / 24min.
Zdjęcia: Paulo Patrício
produkcja: Vanessa Ventura, Nuno Amorim, Thierry Zamparutti, Serge Kestemont / ANIMAIS AVPL, AMBIANCES ASBL, LUNA BLUE FILM
wybrane festiwale i nagrody: 2021 – Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Bilbao

Opowieść o nakręcającej się stopniowo spirali przemocy i rosnącym poczuciu bezkarności.
To zabójstwo wstrząsnęło portugalskim społeczeństwem w 2006 roku. Uzależniona od narkotyków, transpłciowa pracownica seksualna żyjąca z HIV i w kryzysie bezdomności, Gisberta Salce Jr była przez kilka dni brutalnie torturowana, gwałcona i ostatecznie została zamordowana przez grupę czternastu nastolatków w Porto.
Jak doszło do tego aktu wyjątkowego okrucieństwa? Czy służby państwowe naprawdę interesują się i dbają o bezpieczeństwo osób wykluczonych? W animacji, pozwalającej ukryć tożsamość bohaterów_ek, oprócz transpłciowych przyjaciółek Gisberty pojawia się także dwóch chłopców, którzy brali udział w tych mrożących krew w żyłach wydarzeniach. Opowiadają o nakręcającej się stopniowo spirali przemocy i rosnącym poczuciu bezkarności swoich rówieśników.

 

“List do San Zaw Htwaya”
(“Letter To San Zaw Htway”)
reż. Petr Lom / 2021 / Niderlandy / 25min.
Zdjęcia: Bo Thet Htun, Petr Lom
produkcja: Corinne van Egeraat / ZIN Documentaire B.V.
wybrane festiwale i nagrody: 2021 – IDFA Amsterdam

Obecni aktywiści i więźniowie politycznie piszą listy do nieżyjącego już San Zaw Htwaya, który był symbolem niestrudzonej walki o wolność słowa w Mjanmie
San Zaw Htway jest symbolem niestrudzonej walki o wolność słowa w Mjanmie. W 1999 roku został skazany na 36 lat więzienia za polityczny aktywizm i zaangażowanie w ruchach studenckich. Po 12 latach, kiedy zmieniły się rządy, odzyskał wolność. Niestety dzisiaj sprawy znów nie mają się dobrze.
W 2021 roku doszło do kolejnego brutalnego militarnego przewrotu, który krwawo stłumił protesty. Teraz aktywiści i polityczni więźniowie piszą listy do nieżyjącego już Sana, szukając ukojenia. Widzą w nim bohatera, który nigdy nie porzucił swoich poglądów, mimo wielu lat spędzonych za więziennymi murami. W filmie pojawiają się zarówno prywatne nagrania słynnego aktywisty, jak również szokujące obrazy z niedawnych protestów przeciwko reżimowi.

 

“$75 000”
(“$75 000”)
reż. Moïse Togo / 2020 / Francja, Mali / 14min.
Zdjęcia: Félix Moy
produkcja: Natalia Trebik / Le Fresnoy
wybrane festiwale i nagrody: 2022 – FF Sundance

Niedorzeczna wiara w nadprzyrodzone właściwości organów i skóry osób, które nie mają pigmentu w swoim ciele
W wielu miejscach Afryki ciała osób żyjących z albinizmem mają swoją konkretną cenę – 75 000 dolarów. Z tego powodu ich życie jest nieustannie zagrożone.
Niedorzeczna wiara w nadprzyrodzone właściwości organów i skóry osób, które nie mają pigmentu w swoim ciele, powoduje okropne cierpienie. Zdarza się, że napaści nie kończą się śmiercią, ale okaleczeniem – na przykład pozbawieniem ręki czy nogi. Wyznania prześladowanych osób połączone są w filmie z animowanymi, niedosłownymi rekonstrukcjami przerażających wydarzeń, o których opowiadają.

 

“Potok słów”
(“In Flow of  Words”)
reż. Eliane Esther Bots / 2021 / Niderlandy / 22min.
Zdjęcia: Daniel Donato
produkcja: Manon Bovenkerk / near/by film
wybrane festiwale i nagrody: 2021 – MFF Locarno, 2021 – Europejskie Nagrody Filmowe: nominacja dla najlepszego filmu krótkometrażowego

Film rzuca światło na tłumaczy w Międzynarodowym Trybunale Karnym, którzy zwykle muszą pozostać neutralni, by zachować profesjonalizm.
Film oddaje głos tym, którzy rzadko mają okazję wypowiadać się w swoim imieniu – tłumaczom pracującym w Międzynarodowym Trybunale Karnym w Hadze, przy sprawach dotyczących krajów byłej Jugosławii.
Jako osoby tam urodzone i wychowane pamiętają wojnę z lat 90-tych XX wieku, co stawia ich w surrealistycznej pozycji. Aby profesjonalnie wykonać swoją pracę, muszą zdusić własne wspomnienia i emocje pojawiające się w konfrontacji z zeznaniami ofiar, z którymi się identyfikują i katów oskarżonych o zbrodnie wojenne. Będąc na miejscu, muszą pozostać niejako nieobecni. Zbliżają się do świadków, ale jednocześnie zachowują dystans. Muszą mówić, w rzeczywistości będąc niemymi. Na co dzień mierzą się ze sprzecznością pomiędzy burzą, targającą nimi wewnątrz i chłodną fasadą, którą muszą zachować dla otoczenia.

czas trwania:
104 min
kraj / rok produkcji:
Kanada (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Portugalia, Belgia (“Na imię jej…”); Niderlandy (“List do san zaw htwaya” ; “Potok słów”); Francja, Mali (“$75 000”) / 2020 – “To nigdy nie jest czas kobiet” (“Ain’t No Time For Women”); 2021 – “Na imię jej…” (“Your Name Is”); “List do san zaw htwaya” (“Letter To San Zaw Htway”); “$75 000” (“$75 000”); “Potok słów” (“In Flow of Words”)
reżyseria:
Sarra Abed (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Paulo Patrício (“Na imię jej…”); Petr Lom (“List do san zaw htwaya”); Moïse Togo (“$75 000”); Eliane Esther Bots (“Potok słów”)
zdjęcia:
Catherine Lefebvre (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Paulo Patrício (“Na imię jej…”); Bo Thet Htun, Petr Lom (“List do san zaw htwaya”); Félix Moy (“$75 000”); Daniel Donato (“Potok słów”)
produkcja:
Isabelle Grignon-Francke / Club Vidéo (“To nigdy nie jest czas kobiet”); Vanessa Ventura, Nuno Amorim, Thierry Zamparutti, Serge Kestemont / ANIMAIS AVPL, AMBIANCES ASBL, LUNA BLUE FILM (“Na imię jej…”); Corinne van Egeraat / ZIN Documentaire B.V. (“List do san zaw htwaya”); Natalia Trebik / Le Fresnoy (“$75 000”); Manon Bovenkerk / near/by film (“Potok słów”)
wybrane festiwale i nagrody:
2021 – HOT DOCS Toronto (“To nigdy nie jest czas kobiet”); 2021 – Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Bilbao (“Na imię jej…”); 2021 – IDFA Amsterdam (“List do san zaw htwaya”); 2022 – FF Sundance (“$75 000”); 2021 – MFF Locarno, 2021 – Europejskie Nagrody Filmowe: nominacja dla najlepszego filmu krótkometrażowego (“Potok słów”)
sekcje:
Krótkie metraże
tagi:
polityka psychologia prawa człowieka feminizm Afryka relacje animacja protest LGBTQ+ wojna nagradzane Daleki Wschód

Inne filmy z sekcji Krótkie metraże

Inne filmy z tagiem Daleki Wschód